Abstract
در برداشت امروزی کودکی یک مقطع زمانی است که آدمی طی می کند و به عنوان یکی از مهم ترین مراحل زندگی هر انسانی مورد توجه قرار می گیرد. در دوره کودکی ذهن و عواطف آدمی آزادترین و منعطف ترین و سیال ترین حالت خود را دارد و یکی از جمله عوامل زیر بنایی تفکر خلاق دوره بزرگسالی حفظ ویژگی های دوره کودکی است . کودک چیزها را غیر عادی می بیند حتی معمولی ترین و عادی ترین پدیده ها را عجیب و حیرت انگیز می یابد.کودکان از عوامل آینده ساز اجتماعند که همواره مورد توجه شاعران و ادیبان بوده اند. آنها در اشعار و نوشته های خود کوشیده اند تا براساس تجربه های تلخ و شیرین خود،راه درست را نصیحت وار برای کودکان بیان کنند.
اگر چه بارها شنیده ایم که بنیاد و اساس ادبیات کودکان را لالایی ها،مثل ها، ترانه های عاشقانه، داستان های ماجرایی، حماسی،عاشقانه،افسانه ها تشکیل می دهد. معتقدیم که ادبیات کودکان سرچشمه ای به کهنسالی زندگی بشر بر روی زمین دارد،لیکن نباید فراموش کنیم که دریای بی کران زبان و ادب پارسی را حد و مرزی نیست چرا که در پهنه ی هزار و اندی سال که از آغاز نگارش نخستین کتاب نشر فارسی با نام شاهنامه ابومنصوری تاکنون می گذرد، در زمینه های گوناگون شعر و نثر،تاریخ و فرهنگ و دیگر رشته های علمی و ادبی آثار ارزنده ای تالیف و تصنیف یا ترجمه شده است و از همان زمان نیز کودکان در ادبیات رسمی ما کم و بیش نقش داشته اند. از جمله شاعرانی که در اشعار خود به کودکان توجه داشته است ، نظامی گنجوی است. در تحقیق پیش رو ، فرض بر آن است که کودک به عنوان یکی از شخصیت ها درآثار نظامی گنجوی نقش آفرینی می کند و شاعر از اشیاء و عناصر مربوط به کودکی در شعر بهره می برد. بنابراین تلاش خواهیم کرد با روش کتابخانه ای و در قالب رویکرد تحلیلی- توصیفی به بررسی جایگاه کودک و عناصر کودکی در آثار نظامی بپردازیم.
ایرج¬پور ،محمد ابراهیم . (2021) بررسی عنصر کودک و کودکی در آثار نظامی, Anahita, Volume 8, Vol 8.
-
Views
516 -
Downloads
45
Next Article
